تاریخچه هنر عکاسی و تغییرات آن از گذشته تا به امروز
عکاسی هنری است که در سال 1830 میلادی اختراع شد و به طور عمومی ده سال بعد به رسمیت شناخته شد امروزه عکاسی بزرگ ترین سرگرمی رو به رشد در جهان با سخت افزار به تنهایی یک صنعت چند میلیارد دلاری است، همه نمی دانند تاریک خانه یا حتی سرعت شاتر چیست و یا حتی بسیاری نام هانری کارتیر برسون یا حتی آنی هم نشنیده اند.امروزه ما یک گام به عقب برمی داریم و نگاهی می اندازیم به این که چگونه این روش شگفت انگیز خلق و توسعه یافت.
تاریک خانه و آغاز هنر عکاسی
قبل از اینکه عکاسی ایجاد شود، مردم قبلا اصول نحوه کار آن را می دانستند آن ها می توانستند تصویر را روی دیوار یا تکه کاغذ پردازش کنند، با این حال چاپ کردن در آن زمان امکان پذیر نبود زیرا حفظ نور ، کاری بسیار سخت تر از طرح ریزی آن بود ابزار مورد استفاده برای پردازش تصاویر تاریک خانه نامیده می شد و چند قرن طول کشید تا عکاسی به راه بیفتد.
اعتقاد بر این است که تاریک خانه حدود قرن 13 تا 14 اختراع شده با این حال یک نسخه خطی از یک دانشمند عربی به نام حسن ایبن در قرن دهم وجود دارد و اصولی را توصیف می کند که در کدام تاریک خانه کار می کند و در آن عکاسی مشابه امروز بر پایه آن است.
تاریک خانه در اصل یک فضای تاریک و بسته به شکل یک جعبه با یک سوراخ در یک طرف آن است. این سوراخ باید به اندازه کافی کوچک باشد تا دوربین به درستی کار کند روشی که کار می کند این است که به خاطر قوانین نوری، نوری که از حفره ریز وارد می شود تبدیل به یک تصویر بر روی سطح می شود و آن را تشکیل می دهد، یعنی دیوار جعبه.
با این حال، تصویر وارونه نشان داده شد، بنابراین همه چیزی که امروز اصول دوربین آنالوگ را متفاوت می سازد، آینه و فیلم است که برای ثبت و حفظ تصویر ایجاد شده توسط نور مورد استفاده قرار می گیرد.
اعتقاد بر این است که اصول عکس به طور گسترده توسط هنرمندان رنسانس مانند لئوناردو، میکلانژ و دیگران مورد استفاده قرار می گرفتند.
در اواسط قرن 16، جووانی باتیستا ، یک محقق ایتالیایی، مقاله ای درباره نحوه استفاده از تاریک خانه در کمک به فرآیند آسان تر نوشت. او تصویر مردم بیرون از تاریک خانه را بر روی بوم داخل آن تصویر کرد سپس تصویر را کنار کشید و سعی کرد آن را کپی کند.
این روش کاملا شبیه آن است که در طراحی روتوروسکوپی در صنعت انیمیشن در اوایل قرن بیستم مورد استفاده قرار گرفت روند استفاده از تاریک خانه در آن زمان ها بسیار عجیب و ترسناک به نظر می رسید و جووانی باتیستا بعد از اینکه دستگیر شد و به اتهام جادوگری تحت تعقیب قرار گرفت، مجبور به کنار گذاشتن این ایده شد.
با وجود اینکه تنها تعداد کمی از هنرمندان دوره رنسانس قبول کرده اند که از تاریک خانه به عنوان یک کمک در نقاشی استفاده کنند، این باور وجود دارد که بسیاری از آن ها این کار را انجام دادند.
دلیل عدم پذیرش آزادانه آن، ترس از متهم شدن یا عدم تمایل به اعتراف به چیزی است که بسیاری از هنرمندان آن را تقلب می نامند.
امروزه ما می توانیم بگوییم که تاریک خانه یک نمونه اولیه از دوربین عکاسی مدرن بود با اینکه امروزه به نظر بیهوده می رسد، بسیاری از مردم هنوز هم آن را جالب می دانند و از آن برای دلایل هنری و یا صرفا برای سرگرمی استفاده می کنند. برای نصب فیلم و ثبت دائمی یک تصویر پیشرفت منطقی بود.
تاریخچه عکاسی و اولین دوربین :
مفهوم اصلی عکاسی از قرن پنجم تا کنون در سراسر جهان وجود داشته است، تا زمانی که دانشمند عراقی چیزی به نام تاریک خانه در قرن یازدهم ساخت و چنانچه در این دانشنامه گفته ایم حتی پس از آن، دوربین واقعا تصاویری را ثبت نکرد، بلکه به سادگی آن ها را روی سطح دیگری قرار داد.
تصاویر نیز وارونه بودند، هر چند که آن ها را می توان برای ایجاد نقشه های دقیق از اشیا واقعی مانند ساختمان ها رسم کرد.
اولین دوربین از سوراخ کوچکی در یک چادر برای تهیه تصویر از بیرون چادر به درون آن منطقه تاریک استفاده کرد. تا قرن هفدهم، دوربین به اندازه ای نبود که قابل حمل باشد لنزهای اصلی برای تمرکز نور نیز در این زمان معرفی شدند.
تاریخچه اولین تصاویر ثابت در عکاسی
عکاسی، به مفهومی که امروزه می شناسیم، در اواخر دهه 1830 در فرانسه آغاز شد. جوزف از یک دوربین قابل حمل استفاده کرد تا یک بشقاب مفرغی پوشیده شده با قیر را در معرض نور قرار دهد این اولین تصویری است که به سرعت محو نشد.
موفقیت جوزف منجر به تعدادی از آزمایش ها و تجربیات دیگر شد کلیشه چاپ،صفحه حساس عکاسی و صفحات خیس تقریبا در نیمه اواخر دهه 1800 رشد یافتند.
با هر نوع امولسیون کننده، عکاسان با مواد شیمیایی و تکنیک های مختلف آزمایش انجام دادند. موارد زیر، سه عامل هستند که در توسعه عکاسی مدرن نقش داشتند.
کلیشه ی چاپ
آزمایش جوزف منجر به هم کاری با لویی شد نتیجه آن ایجاد کلیشه چاپ پیش گام فیلم مدرن بود. یک صفحه مسی با نقره پوشانده شده بود و قبل از اینکه در معرض نور قرار گیرد، در معرض بخار ید قرار می گرفت.
برای ایجاد تصویر روی صفحه، کلیشه چاپ اولیه باید تا 15 دقیقه در معرض نور قرار گیرد ؛ این کلیشه تا زمانی که در اواخر دهه 1850 توسط صفحات امولسیون جایگزین شد، بسیار محبوب بود.
صفحات حساس عکاسی
صفحات حساس یا صفحات مرطوب ارزان تر از کلیشه چاپ بودند و تنها به دو یا سه ثانیه زمان نوردهی نیاز داشتند. این کار آن ها را برای عکس های صورت بسیار مناسب تر کرد، که در آن زمان رایج ترین کاربرد عکاسی بود. بسیاری از عکس های جنگ داخلی بر روی صفحات مرطوب تولید شدند.
این صفحات مرطوب از یک فرآیند امولسیون کننده به نام فرآیند کلودیون استفاده کردند، به جای یک پوشش ساده بر روی صفحه تصویر .در این زمان بود که برای کمک به تمرکز بر روی دوربین اضافه شد.
دو نوع معمولی از صفحات حساس عکاسی آمبروتیپ و تاینی تیپ بود.آمبروتیپ به جای صفحه مسی از یک صفحه شیشه ای استفاده می کردند.تاینی تیپ از یک بشقاب حلبی استفاده کردند در حالی که این صفحات بسیار حساس به نور بودند، باید به سرعت توسعه یابند.
صفحات خشک
در دهه 1870، عکاسی یک جهش بزرگ دیگر را به سمت جلو برداشت. ریچارد مادوکس بر روی اختراع قبلی پیشرفت کرد تا صفحات ژلاتینی خشک را بسازد که تقریبا برابر با صفحات مرطوب در سرعت و کیفیت بودند.
این صفحات خشک را می توان به جای آن فقط در مواقع مورد نیاز ساخت و ذخیره کرد این به عکاسان اجازه آزادی بیشتر در عکاسی را می داد. این فرآیند همچنین برای دوربین های کوچکتری که ممکن است در دست گرفته شوند مجاز بود با کاهش زمان نمایش اولین دوربین با یک سرعت مکانیکی شاتر ایجاد شد.
دوربین برای همه
عکاسی تنها برای حرفه ای ها و افراد بسیار ثروتمند بود تا زمانی که جورج ایستمن یک شرکت به نام کودک در دهه 1880 را راه اندازی کرد.
ایستمن یک رول انعطاف پذیر فیلم درست کرد که نیاز به تغییر مداوم صفحات جامد نداشت این کار به او این امکان را داد که یک دوربین مجهز درست کند که قابلیت نگه داری 100 فیلم را داشت دوربین یک لنز کوچک بدون هیچ تنظیمی داشت.
مشتری عکس می گیرد و دوربین را به کارخانه می فرستد تا فیلم چاپ شود، که بیشتر شبیه دوربین های مدرن است. این اولین دوربینی بود که برای افراد متوسط جامعه ارزان بود.
این فیلم در مقایسه با فیلم 35 میلی متری امروز، بزرگ بود. اواخر دهه 1940 فیلم 35 میلی متری هنوز به اندازه کافی ارزان نشده بود که اکثر مصرف کنندگان از آن استفاده کنند.
آغاز جنگ
در حدود سال 1930، هانری کارتیه برسون و دیگر عکاسان شروع به استفاده از دوربین های 35 میلی متری کوچک برای ثبت تصاویری از زندگی به جای روی صحنه دادن عکس ها کردند. وقتی جنگ جهانی دوم در سال 1939 شروع شد، بسیاری از عکاسان خبری این سبک را پذیرفتند.
حالت عکس برداری جنگ جهانی اول به تصاویر گرافیکی جنگ و عواقب آن مربوط میشد ؛ تصاویری مانند عکس جوئل ، بالا بردن پرچم در ایوو جیما، واقعیت جنگ را به ارمغان آورد و به مردم آمریکا کمک کرد. این سبک ثبت لحظات سرنوشت ساز، چهره عکاسی را برای همیشه شکل می دهد.
شگفتی تصاویر آنی
در همان زمان که دوربین 35 میلی متری در حال محبوب شدن بود، دوربین پولاروید مدل 95 را معرفی کرد مدل 95 از یک فرآیند شیمیایی محرمانه برای پیشرفت فیلم درون دوربین در کم تر از یک دقیقه استفاده کرد.
این دوربین جدید نسبتا گران قیمت بود، اما تازگی تصاویر لحظه ای توجه مردم را جلب کرد. در اواسط دهه 1960، بسیاری از مدل ها را در بازار داشت و قیمت ها کاهش یافتند تا افراد بیشتری بتوانند هزینه آن را تقبل کنند.
در سال 2008،پولاروید فیلم های مشهور خود را متوقف کرد و رازهای آن را به دست آورد. بسیاری از گروه ها مانند پروژه غیر ممکن و لومو گرافی سعی کرده اند که فیلم فوری را با موفقیت محدود احیا کنند تا سال 2018، تکرار کیفی که در یک پولاروید یافت می شود دشوار است.
کنترل تصویر پیشرفته
در حالی که فرانسه تصویر دائمی را معرفی کرد، ژاپنی ها کنترل تصویر راحت تر را به عکاسی آوردند.در دهه 1950، آساهی (که بعدها پنتاکس شد)، Asahiflex و دوربین نیکون را معرفی کرد.
اینها هم دوربین نوع SLR بودند و نیکون مجاز برای استفاده از لنزهای قابل تعویض و دیگر لوازم جانبی بود.30 سال بعد، دوربین های سبک SLR مورد انتخاب قرار گرفتند بسیاری از پیشرفت ها با دوربین ها و خود فیلم معرفی شدند.
معرفی دوربین های هوشمند
در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980، دوربین های فشرده ایی که توانایی تصمیم گیری در مورد کنترل تصویر را داشتند، معرفی شدند. دوربین های پوینت اند شوت سرعت شاتر، دیافراگم، و تمرکز را محاسبه می کنند و عکاسان را رها می کنند تا بر روی ترکیب بندی تمرکز کنند.
دوربین های خودکار با عکاسان عادی بی اندازه محبوب شدند. متخصصان و آماتور جدی همچنان ترجیح می دهند که تنظیمات خود را انجام دهند و از کنترل تصویر موجود با دوربین های SLR لذت ببرند.
عصر دیجیتال
در دهه های 1980 و 1990، سازندگان متعدد بر روی دوربین هایی کار می کردند که تصاویر را به صورت الکترونیکی ذخیره می کردند. اولین آن ها دوربین های پوینت اند شوت بوده که به جای فیلم از رسانه های دیجیتال استفاده می کنند.
در سال 1991، کودک اولین دوربین دیجیتال را تولید کرد که به اندازه کافی پیشرفته بود تا با موفقیت توسط افراد حرفه ای مورد استفاده قرار گیرد. تولید کنندگان دیگر به سرعت و امروز کنن، نیکون، و دیگر تولیدکنندگان دوربین دیجیتالی پیشرفته را ارائه می کنند.
حتی ساده ترین دوربین پایه پوینت اند شوت هم اکنون تصاویر با کیفیت بالاتری نسبت به صفحه مفرغی دارد و گوشی های هوشمند می توانند به راحتی یک عکس چاپی با کیفیت بالا را بیاندازند.
انواع عکاسی
پس از بررسی دوربین و مرحله ی آغاز و تکامل عکاسی در بخش فرهنگ و هنر نمناک به انواع عکاسی خواهیم پرداخت.
عکاسی معماری:
در این شاخه از عکاسی از آثار معماری و ساختمان ها عکسبرداری می شود. در عکاسی معماری به علت اینکه آثار معماری بزرگ هستند و عکاس نمی تواند به اندازهٔ کافی از آن ها فاصله بگیرد ، دو فاکتور زاویه دید و نوع لنزبسیار اهمیت دارند.
عکاسی اجسام بی جان:
شاخه ای از هنر عکاسی می باشد که تصاویر اشیاء محیط پیرامون و بی جان و غیر متحرک را ثبت می کند . این سبک در بین سبک های عکاسی بسیار دشوار است زیرا در آن عکاس باید ذوق ترکیب بندی بالایی داشته و از توانایی نورسنجی دقیق بهره مند باشد. بیان ایده و مفهومی خاص به ساده ترین شکل هدف اصلی در عکاسی طبیعت بی جان است.
عکاسی نجومی :
در این شاخه از عکاسی از ستاره ها و سیارات به روش های مختلف و به وسیلهٔ تلسکوپ عکس می گیرند. زمان نوردهی این عکس ها چند دقیقه تا چند ساعت می باشد.
عکاسی ورزشی :
در این شاخه از عکاسی از صحنه های ورزشی و ورزشکاران عکس می گیرند . برای این نوع از عکاسی لنزهای قدرتمندی مانند تله و زوم نیاز است. دوربین عکاسی نیز باید قابلیت استفادهٔ پیاپی شاتر را دارا باشد .
انواع سبک های عکاسی
عکاسی پرتره :
در این شاخه از عکاسی از چهرهٔ انسان عکسبرداری می شود. در پرتره خصوصیات فردی افکار، اخلاق سوژه مد نظر قرار می گیرد و تنها یک عکس ساده نیست.
عکاسی از طبیعت:
در عکاسی طبیعت باید گیاهان، جانوران، کوه ها یا صخره ها را طوری ثبت نمود که از حضور انسان در آن اثر مستقیم یا غیر مستقیمی دیده نشود. در عکس طبیعت نباید گیاهان پرورش داده شده از سوی انسان، راه ها، حیوانات اهلی یا حیوانات وحشی خارج از محیط زیست وجود داشته باشند.
عکاسی حیات وحش:
در این شاخه از عکاسی از حیوانات و جانوران عکسبرداری می شود.عکاسان حیات وحش، با استفاده از لنز تله از حیات وحش عکس می گیرند بنابراین به سه پایه احتیاج دارند.
عکاسی از مناظر:
در این نوع عکاسی از جهان پیرامون عکسبرداری می شود و حضور انسان یا عناصر انسانی، در این سبک بلامانع است . در این نوع از عکاسی ، عکاسان برای عکس گرفتن از مناظر از لنز واید، سه پایه و برای بدست آوردن بیشترین عمق میدان از بسته ترین دیافراگم (11 تا 22) استفاده می کنند.
عکاسی خبری :
پبام و هدف اصلی عکس های خبری یا فتوژورنالیسم خبر رسانی است.
عکاسی شب :
در این نوع عکاسی که از دیافراگم های بسته و زمان های نوردهی طولانی استفاده می کنند در ساعات شب از فضا عکس می گیرند .
عکاسی ماکرو:
در این نوع از عکاسی از سوژه های کوچک از نمای نزدیک و بطور معمول عکسبرداری می شود.
عکاسی صنعتی:
از شاخه های عکاسی است که به سفارش یک سازمان صنعتی به ثبت فرایندهای تولید ، محصولات ، سازمان کار ، کارکنان و یا تجهیزات سازمانی می پردازد.